Psikodinamik psikoterapi, bireylerin bilinçdışı süreçlerini, duygularını ve geçmiş deneyimlerinin mevcut yaşamları üzerindeki etkilerini anlamalarına yardımcı olmayı amaçlayan bir terapötik yaklaşımdır. Bu terapi şekli, Sigmund Freud'un teorilerinden doğmuş olan psikanalitik teorilere dayanırken bireyin geçmişteki yaşantılarının ve içsel çatışmalarının günümüz davranışlarını, düşüncelerini ve duygularını nasıl şekillendirdiğini araştırır (Dinger et al., 2016).
Psikodinamik terapinin temel prensiplerden biri, bilinçdışı motivasyonların anlaşılmasıdır. Terapi sürecinde, bireyler kendilerini ifade ederken, bilinçdışı dürtü ve duygularının yüzeye çıkmasına yardımcı olurlar. Bu, bireylerin kendi içsel çatışmalarını tanıma ve duygu durumlarını yeniden değerlendirme fırsatı sunar (Shedler, 2010). Psikodinamik psikoterapi, genellikle uzun süreli bir süreç olarak kabul edilir ve psikoterapistin empatik bir şekilde dinlemesi, hastanın kendisini açması için güvenli bir ortam sağlar.
Psikodinamik terapinin bir diğer önemli yönü, terapötik ilişki ve bu ilişki üzerinden oluşan aktarım ve karşı aktarım süreçleridir. Aktarım, hastanın psikoterapistine karşı geçmişteki önemli figürlere duyduğu duyguları yansıttığı bir süreçtir. Psikoterapi sürecinde bu duyguların farkına varılması, bireyin geçmiş deneyimlerini anlamasına ve mevcut ilişkilerindeki dinamikleri keşfetmesine yardımcı olur (Safran & Muran, 2000).
Araştırmalar, psikodinamik terapinin birçok ruhsal bozukluğun tedavisinde etkili olduğunu göstermektedir. Özellikle, depresyon, anksiyete ve kişilik bozuklukları gibi durumlar üzerinde olumlu etkileri olduğu bulunmuştur (Leichsenring & Rabung, 2008). Ayrıca, psikodinamik terapinin uzun vadeli sonuçları, bireyin yaşam kalitesini artırma ve duygusal iyilik hallerini geliştirme konusunda önemli katkılar sağladığını ortaya koymaktadır. Psikodinamik terapiler genellikle haftada en az bir, ideal şekilde haftada iki olacak şekilde düzenlenmelidir.
Kaynaklar:
Dinger, U., Spanhel, K., & Strauß, B. (2016). Psychodynamic therapy: A meta-analysis of effects on mental health. Psychotherapy Research, 26(6), 690-703. https://doi.org/10.1080/10503307.2016.1156597
Leichsenring, F., & Rabung, S. (2008). Effectiveness of long-term psychodynamic psychotherapy. JAMA, 300(13), 1556-1565. https://doi.org/10.1001/jama.300.13.1556
Safran, J. D., & Muran, J. C. (2000). Negotiating the therapeutic alliance: a relational treatment guide. Guilford Press.
Shedler, J. (2010). The efficacy of psychodynamic psychotherapy. American Psychological Association, 65(3), 265-278. https://doi.org/10.1037/a0018378
Comments